Sonradan değil babadan görme

Hani nerde
Bacası tüten
Huzur dolu yuvan
Hani nerde sevdiklerin
Hani nerde
Yüzüne gülenlerinle
Elindekileri paylaştıkların
Hani nerde
Yorulmuşu sırtlayıp
Selamet’e ulaştırdıkların
Hani nerde
Kapıda kalmışlara
Gönülden yuvanı açtıkların
Hani nerde
Dara düşmüşlerin
İmdadına koştukların
Hani nerde
Atalarının savaş vererek
At koşturduğu uçsuz bucaksız ovaların
Hani nerde
Düşmanları dört bir yandan sarmışların
Çaresizce senden medet bekleyenlerin

Ne bu perma perişan hal
Bir çul üstünde ayazda yatarsın
Sebebin sevdiklerinden ihanet görmek mi?
Yaptığın bunca iyiliğin bedeli bu mu olmalıydı
Gördüğün ihanet
Seni hayata küstürüp
Bataklığa mı sapladı
Bunca servetin varlığın varken
Gözlerden uzak
Yurtsuz yuvasız kalmak niye
Kokuşmuş kenar semtte tek başına
Mutluluk öykülerini yarım bırakıp
Doğduğun yurt bildiğin toprakları
Terki diyar etmek revamı sana

Seni bu hallere düşürenler
Kendinden utanmazlar mı?
Kendi ateşinde yanmazlar mı?
Kanatların altında besleyip kolladıkların
Bu halini görmezden mi geldiler
Kaderim bu diye mi gözlerden uzak yaşarsın

Mevsimi belli olmayan zamanda
Çürüyüp kaybolacaksın gözler önünde
Acımasızca kimler engel
Mutluluğuna geleceğine
Çektiğin acıların bedeli
Bakışlarından yüz hatlarından belli
Sarı yapraklar gibi betin benizin soluk
Bunca insanlar arasından
Kader bula bula seni mi buldu
Bir gün olur
Küskün kaderin tutar elinden
Yitirme umudunu kalkarsın ayağa
Dağlar yol verir sılana gitmene
Doğduğun yerlerin
Çamurlu toprağını
Avuç, avuç yüzüne gözüne sürersin
Son bulur yuva özlemin
Kim ki sana söz ederse
O topraklar atadan senin
Bırak perişan yaşamayı
Boynu bükükler sensiz yetim dolaşır
Düşkünlere yeniden uzat elini
Başından ne geçerse geçsin
Bilirim iyilikten gönül almaktan
Usanıp yorulmazsın dostum

Bir heves olsaydı keşke bu yaşadıkların
Kendim ettim kendim buldum diyebilseydin
Kaderin değil yaşadıkların
Dost bildiklerin yazmış hayat hikâyeni
Silip atamazsın yüreğinden kalan izleri

Ezelden babadan böyle gördün
Düşkünlere el uzatıp
El tutmanın verdiği huzuru
Nasıl anlaya bilsin ahmaklar
Babadan gördüklerin başka
Bu günkü yaşadıkların başka
Yine de insan olan insana
Duruşun tavrın bakışın başka

Omuzlarında ağırlığını hissettiğin
Dostların çıkmaz aklından
İyi niyetin sırları
Gözlerinden kaynar su olup akmış
Belli kirpiklerinden

Sen ve senin gibileri zor bulunur bu zamanda
Yollarda avare avare gezip dolaşan çok
Çalışmaya çağırsan işi beğenmezler
Hazır kazanç menfaat peşinden koşarak
Ömürlerini zamansız nedensiz tüketirler

Vasıf’ım İpek çarşaf serdim kapımı çalana
Baba nasihati nakış, nakış işli yüreğimde
Oğlum cendere de olsan da
Düşenin tut derdi elinden
Aydınlık güneşli günleri görmek
Huzura mutluluğa erişmek
Bir şafak kadar yakın yaşayana oğul derdi
İyi niyetli insan bugün darda olsa da
Kısa süreli ders olur insan olan insana
Feraha erişirsin Allah’ın izniyle
İyi niyetliler kaybetmez oğlum derdi
Kaybın değil, kazancın olur aslında
Dost görünümlü yılan çayanlar kaybolur etrafından

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
11.12.2020 CUMA