Sonradan anlarsın Şiiri - Akın Akça

Kaç haklı gerekçeye sığabilir;
Bir nevi, Zaman geçsin diye zorlamak zamanı. Ki KORKU,
geceleri rahat olmak için bertaraf edilesi sığınma payı değildir bir başkasına.
O kestiğin dilim;
dikkat et, zehir olur sonra sana.
Kollamak yavrusunu ya da
kadın içgüdüsüne bağlı olmayan bir tür naturist muamma
-boşa geçirme sanatı vakti, kendi içinde.
Bu bir sinir midir?
Aldığın öç mü?
Mutlu musun …
Değilsin çünkü saçılan şarapnellerde yaşayan akrebin kuyrukları,
gene dönüp birleşiyor hava ile
ve sen, burcunu sormazsan ve sorulduğunda
düşünmediğini söylersen hiç; gene, yadsımıyor musundur …
O halde, önemsemeyiş denen;
sahte bir sihridir yalan aslında,
her zamanki,
asla söylemeyişlerin.
Ki, burç diye de bir şey var mıdır.
İnanmam böyle şeylere.
İnanırım kendini besleyen gerçek, ederlere.
Elle tutulur ya da değil.
Ve hatta, görünmeyenler daha gerçektir ama
ampirik sonuçlar insan için, biraz da.
Aklımızla harmanladığımız hislerimiz
değerli varlıklarımızdır.
Dersen ki de bana,
kaç kişinin ilk deyişidir asla pişman olmayacağı! !
Evleneceksen evlenmek için evlenme,
düşünmemek için boşvermek olmaz;
beni boşver ister isen, bir başka hataya sakın düşme daha.
Dediğim için bunu da bana kızma.
Ben seni düşünüyorum.

Her şey zamanında söylenmeli,
yakında veya değil -el anlar, hisseder …
En düzgün düşünebilen, düşünebilen panik atakları
çok yoğun beklentilerin,
saf bir çocuk heyecanıdır.
Saçlarının meçi,
ipek kadar şeffaf kedi-yumak-mutluluk ve umut battaniyesi.
Çocuk oyun havuzunda,
ıslak kumdan dökme plastrin kuleler –aşk sahilinde …
Saçlarının meçi,
değil meçi ablak Laertes’in, ucu zehirli, V. Perde II. Sahne Hamlet’teki.
Gözlerin, gözlerin,
parlak yıldıztoz dolusu yıldızların en ruh cezp edicisi.
Ellerin birer kama;
sen uzaktasın ve onlar yanımda, yelkenler fora.

Kuasar uzaklığındaki parçacıkların bile çekim hakimiyeti varken üzerimize,
büyüde falda nutuk sakın çekme bana.
Kö r olmak için
fazlaca seni gördüm ve ötesinde, yaşadım.
Körlük bir plazma
ve partiküller devamlı oynaşıyor
Biz ise bu olgunun anlamı adamlarız;
şekil(ini) veren ona.
Kaç kişi bilir insanlığının yüce getirisini ve buna göre davranır.
Gene ahtapot ol sen boşver,
ama körlüğüyle sığıntı bir ahtapot değilsin,
avının üzerine besleme atlayan. Zürafa, hiç...
Sen deliye bakma, ilerleyensin tüm güzelliğinle.
Örümcek ağını gerer de gerersin
ama sonra “ne yaptım ben” dizelerin aklında,
çekilir kenara artık sessizi dinlersin.
Ah be yavrum
kim üzülmez bu duruma,
kalbi olan herkes ………