Sonra yaşamak uğulduyor umudumun yüksek rakımlarında...
Gölgesinde kaybolduğum her acıdan yeniden doğuyorum içime...
İçime sığmıyor içim.
Damarlarımdan "Nil" geçiyor.
Karışarak ruhuna sonsuzluğa dökülüyoruz günbe gün...
Yüzümüzde ayağı kırık bir at kederiyle yürüyor masumu olduğumuz tüm masalların o en soluksuz en heybetli süvarileri.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta