Sonra söylememiştin deme, zan ile hükmetme…

Deme,
Dişini sık sabreyle,
Hassasiyet kimde var söyle

Vakti
Gelecektir elbet
Seni sana bırakmayacak
Gönül sahibinde şafak açacak

Gönül
Gözü bir başkadır
Hissiyat anahtar ve irfandır

Kapın
Açık kalırsa
Hiç tereddüt etme
Merak eden
Bir can bulunacaktır

Evde
Dahi olsan
Hayâ ve edebe
Mugayir davranma
Kalbin nazar gâhtır unutma
Melaikeleri yok sayma

Sana
Ait olmayan
Hiçbir şey için
Kat a avuntuya kapılma
Nasıl olsa kimse yok
Zannına kapılma
İnsan olduğunu
Kalbin attıkça unutma

Seni çekiştiren
Her kimse aldırma
Gam edip, yeise kapılma
Hastalık illettir,
Ruh ve zihin için eceldir

Güzeli
Görünce salınıp, sarsılma
Bahşeden ve yaratan
Kimdir hatırla
Et ve kemikten
Müteşekkil olan nedir

Ne vakitten
Beri kaslara karşı ilgin arttı
Güç ve kuvvet kime aitti,
Basar sıfatı kimindi

Kelam etmek,
Konuşmak değildir bilesin
Ruhun ve kalbin
Ve zihnin muvazenesidir
Kemal sıfatı kim içindir,
İrfan hayvan için hiçtir

Aşktan
Söz etme,
Halin henüz bitamam değil
Sevda bahsine hiç girme,
İzahım nefsin için hoş değil

Hayvan
Sevmek güzeldir,
Peki necis olan nedir
Pür telaş içinde beslediğin
Köpeğin salyası caiz midir?

Sahiplenmek
Ve hükmetmek
Bu kadar cazip midir?
Hürriyete aç nefesler
Esaret içinde haktan
Ne beklemektedir

Tekke
Ve zaviyeye
Mesafeli durma, önemini anla
Âlemde hidayete muhtaç
O kadar beşer varken zan niye

Kolluk
Kuvvetlerine
Her şeyden ziyade itibar etme
İnsan olmalıdır,
Beşerlikten kurtulmalıdır,
Hakka vasıl bulunmalıdır es geçme

Refikan,
Evladın olsa bile
Bel bağlayıp dikilme
Her birinin heva ve hevesi
Baskı altına alınırsa irkilme

Duygusallık edip,
Edebi ve ehliyeti
Görmezden gelme
Hata ve yanlışlarında
Takdir hislerinle sarılıp gevşetme

İnsanla
Muhatap olduğunu unutma,
Neyi tercih ederse
Bir hakkı kullanmıştır
Yeis içinde tükenme