Sessizdi gece, herkes gitmişti.
Yalnızlığıma eşlik eden sigaram aydınlatıyordu geceyi, göz gözü görmüyordu.
Kimse yoktu, sessizdi gece, Hayallerim eşlik ediyordu sessizliğime, Her şey bitmişti, kaybolmuştum ayrılıkların arasında, Yorulmuştum,kendimi aramaya gücüm yoktu.
İçimde deli düşünceler, içimde kopan fırtınalar daha çok vuruyordu kalp kıyılarıma, her darbe daha çok acıtıyor, her darbe daha çok öldürüyordu.
Korkmuyordum ilk kez ölmekten, kimsesizdim, ne yokluğuma ağlayanım olurdu ardım sıra, nede kıyıya hoyratça vuran dalgalar arasında kaybolsam arayanım olurdu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta