önümde duran
kolumu kanadımı kıran
yıllar korkusu
kan gibi akıp giderde zalimce bırakır canı
bir öpücük bile istememişken
hiçbir arzuyu onun için beslemeden sevmişken
bu manasız tavırlarındaki ölümcüllük yaktı beni
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız