Sonra Nemi Oldu... Şiiri - Pervin Özkan

Sonra nemi oldu?
Limandaki bütün dilsiz gemileri batırdım
Titreyen bakışların hepsini sardım
Ve gözbebeklerimin içine sakladım
Karanlıkları kovamadım… kovamadım
Ve bir yığın ağıdın içine düştü gecelerim

İçimdeki bütün silahları kuşanıp
Dipsiz karanlıklara sıkmak istedim….
Fakat yapamadım… yapamadım ….
Yapamadım… Canım yandı… yapamadım..
Gölgelerim….
İstemeden nasıl da kelepçeler takmışım sana
Ve kilidi en dibine atmışım dipsiz karanlığımın..!

Oysaki güzel sabahlarda seni toprağa vermek istemiştim;
Aradım
Yaman bir yağmur aradım
Bir rüzgar essin …fora desin yüreğim
Yokluğunun şıklığında nefes alsın.... Gölgeler bırakın beni
İstedim; hem de çok istedim...
Ama gün doğmayacakmış; Bilmiyordum
Hayallerime kadehler kalkmayacakmış Bilmiyordum…

Bir yığın karanlığın içine düşmüşüz birlikte
Tahmin ediyordum,kondurmak istemiyordum....
Emin oldum...ağladım...
Ben ağlarken; .sen nefes alıyordun...
Tutkunsun bana...Ağlamama vurgun...
Ve bir kere daha …bir kere daha dipsiz karanlıklarda boğuldum…
Mikrop kapmıştım biliyordum… alışmıştım sana biliyordun …
Ama yeniden..yeniden... Gölgelerimden vuruldum;
Ağladım.