Sonra dediler ki niye gülmüyorsun
Meğerse duygularım onunla gitmiş
Bırakmışım gözlerine sebepsiz nedensiz
Hiç mutlu olamamışım ondan sonra
Bir efkar sarmış gözlerimi öyle bir efkar ki
Tek bir çaya bir de türküye müptela olmuşum
Ağlamışım tek bir köşede kimsem yokken yanlizligima
Bir de siir tutmuş dilimi öyle güzel kelimelerle yazılmış
Bir mısrasını okumak vardı saçlarının tek bir teline
Keşke sana kal diyebilecek vaktim olsa
Vaktim vardı ama senin kalacak zamanın yoktu
Sonra dediler ki niye gülmüyorsun
Gençliğim yerle yeksan olmuş umudum yok olmuş
Bir sevgiye muhtaç olabilirdim onuda almışlar elimde
Şimdi hayatın neresinden tutayım söyleyin bana
Oysa benimde sevgim vardı benimde bir kalbim benim de bir huzunum vardı duymadılar
Görkemli gökyüzü istemedim ki
Sadece bir elde umut bir evde ekmek bir kalpte de sevgi bulmak istedim
Şimdi siz benim neden yüzümün gulmedigine soracaksınız ya SORMAYIN
Kayıt Tarihi : 23.5.2018 12:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!