Sonra birden büyüdüğünü fark ediyorsun.
O içindeki çocuk ölmüş.
Dostun ihanetiymiş
Seviyorum diyen yalan söylemiş.
Kırmışlar, kandırmışlar
Umursamıyorsun.
Bi kediyi sevmek, bir köpeğin dostluğu
Daha samimi
Kocaman bir duvar örüyorsun insanlarla arana.
Artık öylesine merhabaya merhaba.
Nasılsınların cevabı hazır.
"İyiyim elhamdülillah "
Biliyorsun ki!
Kötü olduğunu söylediğin hiç kimse
Merhem olmayacak yarana.
Susup içine gömülüyorsun
Sahte gülüşlerinle örtüyorsun, acılarının üzerini.
Kimseden beklentin kalmıyor.
Öğrenmişsen düştüğün yerden kimseye tutunmadan kalkmayı.
Kapatıyorsun kapılarını Aşk'a
Yara berenle kalıyorsun başbaşa.
Zaman en iyi ilaç diyerek teselli ediyorsun kendini.
Her şey sıradanlaşıyor
Herkes yabancılaşıyor.
Bunun adı hayattan soğumak
Şairler tecrübe diyor.
Onlarda yalan söylüyor.
Ve artık ayırabiliyorsun Yalanla gerçeği.
Öğreniyorsun kendine yetmeyi.
Kayıt Tarihi : 6.5.2021 07:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!