Ârif ol cehâlet dağını devir,
Önce kendine gel,sonra bize gel.
Aklını fikrini içine çevir,
Önce kendine gel,sonra bize gel.
Kaypak zeminlerden,kirli oyundan.
Vazgeç hile dolu kötü huyundan.
Ayrıl adam gibi kurttan koyundan,
Önce kendine gel,sonra bize gel.
Sözünü özünle doğru tutarak.
Alın terin ile helâl yutarak.
Attığın adımı doğru atarak,
Önce kendine gel,sonra bize gel.
Her şeysiz kal amma,edepsiz kalma.
Ne olursan ol da,umutsuz olma.
Bir kapı çalarken şuursuz çalma,
Önce kendine gel,sonra bize gel.
Adam ol dünyada insanca dolaş.
Erdem güllerinin rengine bulaş.
Terk eyle aks ini,aslına ulaş,
Önce kendine gel,sonra bize gel.
Dinle,öğren,öğret,anla ve anlat.
Yüreğin kuş olsun,kolların kanat.
Misafir beklersen içini donat,
Önce kendine gel,sonra bize gel.
Yaralı diyor ki; çiğlere kanma.
Ham söze müşteri bulunur sanma.
Gönlümüz açıktır,buyur gel amma,
Önce kendine gel,sonra bize gel.
29.09.2001
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 5.1.2007 08:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!