Sonra Bırakıp Gittiler...

Birikintiler..
Sığındı kıyılarıma yavaş yavaş
Herşey gerçektir bir anda
Her gün, insan ve zaman
Özlenen ayrılığa lanetler okundu
Şarkılar daha hüzünlü
Yürekler daha suskunken
An yok saydı onları
Sonra bırakıp gittiler...

Masa üstünde boynu bükük kaldı
Bir kırmızı gül..
Masa ağladı
Sandelye sustu
Ve zamandan öç almak istedi birileri
Biri ordan bağırdı
''Bunu saymıyorum''
Kelimeler düğümlendi boğazımıza
Sonra bı rakıp gittiler....