Sonra Anne Sonra Şiiri - İsmail Şeyda Zorba

ben hiç gözyaşımı dökmedim anne,
insanlara güvenip kandıktan SONRA!
ben hiç kahkaha atarak gülmedim anne,
şerefi satlıkları gördükten SONRA!
ben hiç kimseyi aciz görmedim anne,
yaşarken ölümü tattıktan SONRA!
ben hiç kana kana su içmedim anne,
ecel şerbeti kan olanları bildikten SONRA!
ben hiç kimseyi ardımda koymadım anne,
vefasız bir dosta düştükten SONRA!
ben hiç kimseyi kırmadım anne,
kalbimi bin parçaya bölüp gülenleri duyduktan SONRA!
ben sevmekten hep kaçtım anne,
sevgiyi menfaat sananları gördükten SONRA!
olurda birgün seversem senin beni sevdiğin gibi seveceğim,
DOLU DOLU SEVECEĞİM,
GÖZLERİMLE SEVECEĞİM,
KOKUSUYLA NEFES ALACAĞIM,
ÇÜNKÜ BİLİRİM Kİ,
SEVMEK:
GÜNEŞ YAKSADA ÜŞÜMEKMİŞ...
SUSUZLUKTAN YANSANDA,
SUYA KANMAKMIŞ,
BUZ TUTMUŞ BİR SUYA,
ÇIPLAK BEDENİNİ KOYUP YANMAKMIŞ,
BEN BUNLARI NERDEN Mİ BİLİYORUM,
BENDE SEVMEYİ TATTIM BE ANNE..........