Sonra Şiiri - Salih Gözek

Cam kırığına yansıyan
güneş çizgisini
siliyorken akşam
sensizliğim
zeytin gövdesinde ur gibidir
incir dallarına asılı
alışılmamış çığlığın kokusunda
hüzünlü yusufçuk sesi gelir

nar çatlar da
suskuların alnında
buğday başaklarına
ağıtlar heceletir

gece düşerken örtüsünden
odam
pencerem
ve duvarlar
şafağın suretinde
eğreti nöbettedir

çat kapı dönüversen.......