Sonra Şiiri - Osman Utkan

geceler yaşadım
içinde korku hikayeleri olan
cinlerin ve ifritlerin olduğu
nefeslerini ensemde hissettiğim
uykusuz gecelerdi onlar
karanlığın dehlizlerinde kaybolduğum
zifiri, gözün gözü görmediği gecelerdi
sonra
dünyamı aydınlatan
safaklar gördüm
korkular gidip yerini selametin aldığı
gecenin sessizlinin gidip
yerini çocuk cıvıltılarına bıraktığı
ezan sesinin karanlığın şerrini def ettiği şafaklar...

kara bulutlar gördüm
korkuturdu beni
şimşekler çakar,
bardaktan boşalırcasına
yağardı yağmur
sırıksıklam olunca
zangır zangır titrerdim
iliklerime kadar üşürdüm
sonra
gök kuşağı çıkardı
masmavi sema görünürdü
güneş gülümseyerek
ısıtırdı içimi

nice hummalar gördüm
yazın günü üşüdüm öylece
sarılarak yorganlara
buram buram terledim
ağlardım sessizce için için
eller dualara kalkardı
şifa dilenilirdi allahtan
'gidiyorum faniden' denilen vakitlerdi onlar
sonra
bir serin rüzgar eser
hissedersin
tenini yalar geçer
içine çektiğinde havayı üşümezsin artık
üstünde bir hafiflik vardır
ama biraz ter koktuğun olur osıra
olsun çünkü iyileşmişsindir
dualar yerini bulmuş
allahın eli yetişmiştir kuluna

ne yollar yürüdüm
tepeleri dağları
dipsiz vadileri
çıkılmaz zirveleri
derin uçurumları
olan yolları yürüdüm...
yürüdükçe bitmeyen
taketleri bitiren
yönleri şaşırtan yollar yürüdüm...
sonra
nice geçitlerden geçerek
düz ovalara vardım
ufka bakarak yürüdüm
ulaştım sevdiklerime

en zor imtihanlara girdim
geçersem adaklar adayacağım
'geçmez bugün' dedirten
kafamı patlatırcasına meşgul eden
geceyi gündüzü kuşatan imtihanlar....
hayat sınavlardan ibaretmiş meğer
her seferinde hazırlıklı olmalıymış
sonra
geçmeyen imtihan kalmadı
bir yenisi yenileri hep oldu
ve en zorlar geride kalırken
daha zorları geldi geçti bile

'Demek ki, zorlukla beraber bir kolaylık vardır
Evet, zorlukla beraber bir kolaylık vardır
O halde boş kaldın mı, yine kalk (başka bir iş ve ibadetle) yorul
Ancak Rabbine yönel' (İnşirah 5-8)