Sonra Şiiri - İbrahim Tunçkaya

Saatim sensizliğe kurulu
Santim santim se(n)sizlik
Sanki bana ceza
Sus pus ilkbahar
Sanırsın mevsimler durmuş
Sonra yıllar ve yollar
Sonra kış bitmedi
Sonra gelincikler açmadı
Sonra...
Sustum 'Jülide'
Sonra ne çok şiir
Sonra ne çok güfteler eskittim...
Sonra ağustos geldi
Senden önce
Sonra sen gittin
Saat gecenin bir vaktiydi
Siyah bir gündü kabus
Sonra sen gittin mi...?
Sonra yağmur gibi kuraklığa akıp
Sonra yine sen gittin
Sonra unutmak için erken
Sevmek için geç/mi ...?
Sonra yine sen gidiyordun
Sonbaharla bir
S O N R A Y İ N E S EN . . .
Sonra bıraktığın acılar hâlâ kalbimde kir/acılar...!