Sonra hayat devam etti.
Olduğu kadar,
Olabileceği kader.
Mevsimler hep sonbahar rengi.
Bu şehir öksüz,
Ülke eksik.
Aklımın ucunda hep ismin,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta