Ey Gönül!
Mecâz basamaktır Hakîkat için,
Niye ineceksin çıktıktan sonra?
Mânâsız, şekilci Şeriât niçin?
Aşksız neye yarar bıktıktan sonra..
Kurala boğmuşsun, riyâya yakın,
Nefsini terbiye etmeye bakın,
Hakk'ın rızâsından gayrıdan sakın,
İbâdet nedir kalp yıktıktan sonra..
Sofuluk taslarsın bağlı sayıya,
Liyâkat hiç ettin dayan dayıya,
Dost bilip sarılın hâlâ ayıya,
Anlarsın ayağa sıktıktan sonra..
Allah'ı ararsın Kâbe taşında,
Güzellik fâninin sanma kaşında,
Tarsusi'nin biter derdi başında,
Benliği kafese tıktıktan sonra...
Kayıt Tarihi : 7.4.2017 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!