meşe palamudu ağacından sarkar
ürkek bir telaşlı sincap
kışlık erzakını ustaca saklar
tekrar çıkartmak üzere topraktan
sonra… sonra ilkbahar gelir
pencere pervazlarını süsler
begonya, fesleğen, sakız sardunya…
ıhlamurlar çiçek açar
incir kokar geceler
ay büyür, küçülür evren
sonra… sonra sonbahar gelir yine
ve yine benim hisseme düşer
dünyanın bütün hüzünlerinden birer pay
şanssızlık de, kader de… ne sayarsan say
yine yokluğun demlenir gözümde
benlikte sensizliğe soğur çay…
Kayıt Tarihi : 21.10.2013 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!