Gün geldi acıyı ağırladık
Gün geldi sevinci
Hüzünde girdi kapımızdan
Yalnızlıkta
Bazen aşka ağladık
Bazen ayrılıktı yüreğimizi burkan
Hep zamana yükledik suçu
O zavallı da ses etmedi, hep sustu
Kime sorsan yüreği yumuşak,
niyeti halis,
yarası derin,
yaralayanı çoktu
Oysa kim bize derdimizi sorsa,
dilimiz lal oldu,
sustu
Yar diye yalnızlığa sarıldık
Can diye ayrılığa
Bir vakitler yüreğimizde artanlar,
artık olduktan sonra....
Aramızdaki fark şu.Sen önüne gelenle dans dersin ben yalnıza kalemimle.
Kayıt Tarihi : 8.1.2016 11:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
SENSİZLİĞİN ŞİİR YANI