Otur canım, kendimizi bilelim; sen ki hak edensin bu üzüntün niyedir?
her şeyi biliyorsun aslında; uzak, gün kadar yakın ve sen, bir dalgakıran
ve//ki öyle çok suyla boğuşuyorsun ki şu aşağıda, tepeden yağmur nicedir
çünkü onları da reddediyorsun, niyedir? o güzel damlaları, bağdaş kuran.
Ağlayınca hüngür hüngür ağlarsın sen, yeşil yapraktan daha titrek;
yaprak damlayı sever, sabahla doğada müzik dolar, canlılara raks
öyleyse, bir tam ağlayacaksın, ve birden merakla yüzün gülecek
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta