Sönmüyor Dağlar Şiiri - Eyup Şahan

Bu günde turnalar yüksekten gider,
Neden enginlere inmiyor dağlar?
Gözlerim sıladan bir haber güder,
Gelmezse dertlerim dinmiyor dağlar.

Eridi sel oldu Binboğa karı,
Sılada bekliyor ömrümün varı.
Ben nazar etsemde alttan yukarı,
Gönlümün efkârı sönmüyor dağlar.

Gezsem yaylaları aşsam belleri,
Serin serin vurur sazak yelleri.
Bülbülü inletir yayla gülleri,
Yürek yangınları sönmüyor dağlar.

Gülünü koklarken batıyor diken,
Sana dert yanıyor bu kahrı çeken.
Gurbet ocağında boynumu büken,
Gelip de dalıma konmuyor dağlar.

Murada ermektir tuttuğum dilek,
Kırıldı kanadım döküldü telek.
Gönüllere göre vermiyor felek,
Benim sözlerime kanmıyor dağlar.

Dağların koynunda ceylenler gezer,
Süzülür göllerde sunalar yüzer.
Bu hasret Eyüp’ün bağrını ezer,
Felek bildiğinden dönmüyor dağlar.

Eyüp Şahan
Ankara 24.2.2014