Sönmüşse aşkın ışığı

Her şeyi bırakıp gidesi gelir insanın.
Hissiz bir, robot sevgisiz biri,
Varsa karşında.

Ne aşkın ışığı ne de,
Kalmamışsa hiç heyecanın;
Bir gece ansızın gidesi gelir insanın...

Belki kahreder kendine
Geride kalan;
Nafile şimdi yanıp yakılmak,
Nafile ardından ağlamak...

Bir kez o kapı kapanmaya görsün
İnsan sevilmediğini bilirse
Yaşamasın ölsün.

Onursuzmu ki geriye dönsün
Sonuna kadar denerse sabrını
Hiç ummadığı bir anda
Hiç olmadık bir zamanda,
Herşeyi bırakıp gidesi gelir insanın...