Sönmüş yıldızlar Şiiri - Ahmet Coşkun

Sönmüş yıldızlar

Gül akardı gönül evvel zamanda
Kapıldım nefsime aşkı umanda
O güzel günlere sor neler olmuş
Öptüğüm dudağın alevi sönmüş

Sevdaya düşenler arar sorardı
Her yer gül çiçek gönül bahardı
Ne oldu sevdana yerin mi dardı
O güzel gözlerin ateşi sönmüş

Bir yürüsen ceylanlar kıskanırdı
Aşksız gönül hasetten paslanırdı
Hangi aşık sevmekten usanırdı
Bitmiş o arzular işvesi sönmüş

Kalbimde mazim canlanır bazi
Güzeller geçti bulamadım hazı
Vazgeçmezdi gönül isyana razı
O gülen yüzlerin neşesi sönmüş

Mavi gökyüzünde açardı bahar
Geceyi süslerdi parlak yıldızlar
Gül bezenirdi gülüşünde gülzar
Geçmiş yaz baharı hevesi sönmüş

Coşkûnî Ankara - Kasım 2021