Sönmüş köy ocakları Şiiri - Hakan Özüçelenk

Ey uçan göçmen kuşları.
Belki geçersiniz köyümden.
Sürü sürü sallayan kanatları.
Acep geçer mi köyümden.

Ey uçan misafir yolcuları.
Belki uçarsınız üzerinden.
Kimbilir yorulup kanatları.
Dinlenip geçersiniz köyümden.

Ey süzülen bitmez yolları.
Ayırmak zor sizi gökyüzünden.
Bilin beni sardı hasret acıları.
Bana bir haber getirin köyümden.

Ey yurtsuz göçmen kuşları.
Benzeriz bize her halimizden.
Bekler sizi köyümün ağaçları.
Konaklan dinlen köyümden.

Ey uçan göçmen kuşları.
Ayırdılar beni sevdiğimden.
Sönmüş köy ocakları.
Bacasına kon hüzünlen.