Sönmüş Işıklar Şiiri - Volkan Taş

Yüzümdeki kırışıklıklar arttı ışıklar nerdesiniz
Saçımdaki aklar sebepsiz çogaldı
Hemhal oldu dertlere renk verdi
Ya da her akın bir sebebi var sönmüş ışıklar

Şimdi yüzün zihnimde un ufak kırıntı oldu
Bir damla suya muhtaç dert hamuru için
Ben sende sen bende bir olalım agla su gerek değerlerimize

Işıklar çogaldı sahne şimdi benim
Son demlerinde son bardak çay izlerinin
Bir mehtap gerek ah çekmeye ışıklar nerdesiniz

Çatlamış sesimle son bir türkü, seni anlatan seni yaşatan
Işıklar şimdi yansın en güzel yer burası ısıklar sönmüş ışıklar
Çok uzakta bir ses isim haykırır, elinde bir kandil ışıklar
Işıklar gel yak geceyi belli bir acının içinden dogan ben
Sebepsiz sevilen anlamsız onca sey belirsizlik
Şimdi yeniden dogdum ilk gözüm açışım ışıklar her yerde