Dostan ayrıldığım ilk zamanlar da
Kara lamba gibi sönmüş dediler
Yüreğim üzülüp kalınca zor da
Ayaz vurmuş güle dönmüş dediler
Bıraktım kendimi hayatım viran
Gönül hanem çöktü şimdi bir ören
Üzüldü derbeder halimi gören
Havasın almışlar inmiş dediler
Önce güler yüzlü neşeli erdim
Yârdan ayrı kaldım çoğaldı derdim
Elde aytakta hiç durmaz gezerdim
Mecali kalmamış dinmiş dediler
Ömer'im yolumuz çıkmadı düze
Felek vuslat için vermedi vize
Basmış apdal gibi gezerim köze
Cemalim görenler yanmış dediler.
21.11.2019
Kayıt Tarihi : 21.11.2019 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!