Sönmez Bu Ateş Şiiri - Adem Durmazer

Kusursuz bedeni tamamlayan baş olsam
Dilin dudakta bıraktığı yaş olsam
Sürmeli göz üstünde kirpik ile kaş olsam
Sönmez bu ateş, dinmez bu hasret

Sabah akşam sokulsam koynuna
Günde bin kez sarılsam boynuna
Girsem bütüm aşk oyununa
Sönmez bu ateş, dinmez bu hasret

Yol olsan adım, adım yürüyüp geçsem
Hava olsan soluk, soluk içime çeksem
Abu hayat olsan kana, kana içsem
Sönmez bu ateş, dinmez bu hasret

Leyla ile Mecnun hiç kalır yanımda
Keremi kül eden ateş dolaşır kanımda
Koklayıp içime çeksem seni her anımda
Sönmez bu ateş, dinmez bu hasret

Koyduğum başı hiç çekmesem dizinden
Gözlerimi bir an bile ayırmasam yüzünden
Gölgen gibi takip edip gelsem izinden
Sönmez bu ateş, dinmez bu hasret

İlk günden beri Mecnunum, ilk günden beri deli
Ben bende değilim seni öptüm öpeli
Yemin ediyorum, ölünce bile şüpheli
Sönmez bu ateş, dinmez bu hasret...