SÖNMEZ ASLA O GÜNEŞ
Selanik'ten doğmuştu, Türkiye’ye ilk güneş,
Mustafa'mın saçının, rengine imrenerek,
O günde gerçek oldu, Zübeyde anada düş,
Kıyametler kopsa da, sönmez artı o güneş…
Güneşi söndürecek, dendi petrol lambası,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta