Sönmez Asla O güneş Şiiri - Fahri Bulut

SÖNMEZ ASLA O GÜNEŞ
Selanik'ten doğmuştu, Türkiye’ye ilk güneş,
Mustafa'mın saçının, rengine imrenerek,
O günde gerçek oldu, Zübeyde anada düş,
Kıyametler kopsa da, sönmez artı o güneş…

Güneşi söndürecek, dendi petrol lambası,
Buna kandı, inandı, yağcı, yandaş tayfası,
Kurda meydan okudu, çakallar, uyuz tazı,
Kıyametler kopsa da, sönmez gayrı o güneş…

Düşmanlar bile onu, sevdi, takdir eyledi,
Dünya kurulalı da, kahraman lider geldi,
Karanlık ufukları, aydınlattı ve deldi,
Kıyametler kopsa da, sönmez ayrı o güneş…

Büyük millet meclisi, Atatürk adı verdi,
Türk ulusunun ebet, atası sensin dedi,
Gerici, dinci, yobaz, gizli gizli hep yerdi,
Kıyametler kopsa da, sönmez duyuru o güneş…

Atatürk’ün ölüsü, kinci yobazdan bile,
Görün gündeme geldi, Çinin aşısı ile
Atatürk ödemişti, dedi attı bir sille,
Kıyametler kopsa da, sönmez bayrı o güneş…

Rızazade, yeniden tüm gerici kanallar,
Atatürk dizisine, döndü bitti sananlar,
Yıllar yılı yerdiler, bakın şimdi ananlar,
Kıyametler kopsa da, sönmez asla o güneş…
26 MART 2020
Fahri Bulut Rızazade