Maviliğin dipsiz balkonlarında süzülüyor gamlı papağanlar
Denize gömülen evlerin penceresinde sessiz ağlar insanları
Gür sesli dalgaların altında kanlar ceşmeden sonsuza akarlar
Altın kürekleri kırık batan gemilerde savrulur yaşlı tayfaları
Gögün Bulutları kara çiçeklerle süslenmiş bu kutsal yıllarda
Ah beyaz bulutlarda dağılıp sararıyor nehir sularının güneşine
Pamukların dalları uçuşuyor küllerin damladığı yatağımda
Bak gölgeler düşmüş lodosun çarptığı deniz feneri merdivenlerine
Kızıl ışıklar sızıyor çürük kapıların kirli anhatar deliklerinden
Nevar geceleri ışıyan yıldızlardan dinmeyen acılardan başka
Ey atesböcegi senmisin dingin kırlarda kederli yanıp sönen
Tanrı acımaz bana yazgım çorak mısırın derin su kuyularında
Sessiz kitabin sayfalari arasinda damlar vurulan cocuklarin gozyaslari
Bir yosundur dünya nehir kenarındaki kayalıklarda yıpranmış duran
Ucsuz bucaksız Yabanıl yollarda yanmaz loş sokak lambaları
Ey buhurlar soluyan kadin senki gunduzleri gulensin geceleri aglayan
Belkide göklerden duyulmuyor dilimdeki dinmeyen ilahi yakınışlar
Sesleri yukseliyor koyu mavilikte balinalar kadar büyük denizaltılarının
Acılarımın ağları deniz uzerine serilmiş sahillere vurur acımasız dalgalar
Kıpırdayamadım ölümötesine geçerken içinde orman Bataklıklarının
Kayıt Tarihi : 11.12.2020 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!