Kapkaranlık tünelde kalsa ruhum
Bir ışık arasa gözlerim
Bir ışık
Ruhun çaresizliğimi hissetse
Yol bulsa dehlizlerde
Elinde gün ışığı Güneşim
Gelsen tünelin benden ırak girişine
Çok uzaklardan
Nokta kadar bir ışık belirse gözlerime
Ağlardım inan ki ağlardım
Işığım Işıgım geldi diye
Işıga doğru sana koşardım
Yolumda ne var görmeden
Sadece ışığı görebilen kör gibi
Asamda yok elimde
Düşe kalka gelebilirim
Elini uzat bana
Tutamazsam elinden
Sakın bırakma ölsem bile beni karanlıklarda
Karanlıklara inat bir mum yak mezarımda
Umudum var geleceksin
Gözlerim ağlamayacak artık senin için
Yüreğimde misafir edeceğim seni sevdiğim
Işık olup geleceksin Dünyama
Haykıracagız sevgimizi birlikte sağır kulaklara
Sevgisiz yüreklere anlatacaklar bizi
Bakın diyecekler ışıgı arayan iki ateş böceği
Sevdalı ikiside delimi deli ışık için ateşe attılar kendilerini
Ölümse ölüm Işığım gelde tut artık elimi
Bitiş saati:00:30 / 01 03 2015
Melek TiryakiKayıt Tarihi : 30.4.2015 11:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!