Sönmesin Şiiri - İsmail Ersin Dalgıç

Hep onu bekledim,
Ama hiç usanmadım,
Hiçbir şey de yok,
Bu nasıl bir duygu?

İçimdeki fırtınalar,
Sevdiğimi hatırlar,
Hayal mi gördüm,
Yoksa düş mü bu.

Güneş kadar parlak,
Yıldızlar kadar gösterişli,
Hanımeli,
Ebruli kadınım.

Sevdin mi çocuk gibi seveceksin,
Tertemiz duygularla,
Hiçbir karşılık beklemeden,
Tüm benliğinle katılacaksın,
Emeğinle bedeninle.

Uyan be aymaz,
Yine rüya görüyorsun,
Vurgun yemiş dalgıç gibi,

Sönmesin,
Dur be düşüm,
Ümit ışığım.

İsmail Ersin Dalgıç

28 Şubat, 2004