Mutluluk ekili bir yaşam ovasının her karışında yine onu arar insanlar, övünçlerle/iniltilerle ve sızılarla geçecek bir ömrün sularından toprağa karışmak için. Her tohum kendi varsıllığının köklerine uzanacak, kendi aydınlığının şafaklarında doğacak güneş gibi umutla esner, esnedikçe günü göğsüne ister. Zorlandığımız düşünüş suretlerine ansızın umut tüner ve yaşamdan aşk, bizden uçuş takımlarını ister.
Merhaba mutluluk.
Merhaba hayat.
Ve yeniden merhaba yaşamak.
Ne güzeldir bir mutluluğu hayatla dolu dolu paylaşmak.
Kendimizi tarttığımız yaşam kantarından en yaşanmış sözcüklerle seslenmek istiyorum sana. Her sözün katmanında aşk, her özün terkisinde ölürcesine yaşamak ve vurgun yenmiş denizlerde seninle bir menzilde karşılaşmak isterdim.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
* Sönmemiş Bir Yangının Külüdür Aşk *
Duygu yüklü bir betimdi...Sonsuz kutluyorum...
birikmiş bir avuç pişmanlıkla.
kutlarım
namık cem
Harikanın ötesinde bir söz bulamadım, çünkü gerçekten harikasınız.
Ne desem az. Lütfen gönül tebriklerimi kabul edin. Yüreğinde yolculuk edebilen ve bunu söze dökebilen her insan benim yüreğimin tacıdır.
Sevgimle.
Çok ama çok özel dokunmuş değerli ve sihirli bir halıydı avucumuzdaki hüzünleri çıtlarken aşağıları seyrederek dolaştığımız..
Tevellütümüzün toprağında gömülü, patlamamış eski mermileri görebiliyordum yıldızlı semanın haşmetinde dolunayın yansısı aralığından ve hınzır çoukluğumuzdaki günler gibi, kimselerin görmeiğinden emin, gizli/saklı çaktığım kibriti atıyordum üzerlerine acaba patlar mı?' diye fakat yere inene kadar sönüyordu her defasında..
Paketimdeki son kibriti sigaramı yakmak için kullandım(o düşene kadar daha zor söner diyerek)ve uzaklardan beklerken öyle bir patlama oldu ki gönlümde, şarapnelleri zaten hep oradalamış gibi dağılmadan çevreme, toplandılar /ölümlerle çevrili bir mezarlığın tam ortasında biz aşka dargın yaşarız…/ son sözcüğünde...
Dargın değil de, uzak çok uzak yaşıyoruz sanki elimizde patlamasından korkarak...
Ne yolculuktu ama Şair'im;
Gönül'den kutlarken, sevgim yüklü saygılarımla derleiğim inci çiçeklerini bırakıyorum yüreğiniz enginlerine.
(tam puanımla yine listemde)
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta