SÖNMEDEN KÜLLENDİRİLEN AŞKA DAİR
umudumun üstüne düştün ey İkitelli
sen mi kırıldın ben mi
pek belli değil
bari düşmeden söyleşseydin benimle
zor mu geldi o kadar yargılamak
yoksa gözlerime bakmaktan mı korktunuz
korkunun kaynağı ne
nedir kaçmak
bir fotoğrafımı çektiniz gizli kamerayla
ne çektik dediniz
ne de kötü fotoğraf
yüklendiniz haberinizi sırtınıza
huruç edavatı saydınız dağarcığınızdakini
üstüme mi düştünüz
Bakırköy'e mi
kimdi ezilen ve ezilecek olan sizce
iç filmimi çekebilirdiniz
ilaç olurdu
belki
belki bir panzehir
eczacı değildiniz ki
ey sevgili 'eczacılar'
zilleriniz ellerinizde mi
değilse takının
en beğenildik yerlerinize
oynayın gücünüzle
evinize gelen babaanneniz kadar bile suç işlemedim size karşı
suç değilse eğer dertleşmelerim
dedi-vizyonlarınız neden işledi
ham... ham...
-------
dertleşmelerin insancalığına
inanmışlığım
ağaç mı arasam dertleşmeye
sevdiğim denizleri mi
varsın dilek ağacı olsun adı baatıl inançça
devrilse üstümüze
rüzgârdandı deriz
şimdi biz birbirimizi severken
ayrı durulur mu
durmalı mıyız
kendinizi bir şey mi sanıyordunuz
Bakırköy'de
can gibi dostum varken
ve dostluğumuzun onamışlığınızda
devrilsin makineniz
düzgün film çekmeye
yürekli misiniz
görüşeceğiz
üç-tellide...
06.08.1998, Perşembe, 16:40, Kadıköy
İbrahim ÖzdemirKayıt Tarihi : 28.6.2006 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!