Sönmeden Küle Dönülmez Kurbanım

besmeleyle başlayayım sözüme
Hak ile yol giden süsmez kurbanım
önce sözü söyleyeyim özüme
seven sevdiğine küsmez kurbanım

Bir gönülde açılsa aşk kapısı
gülzar olur viraneyse yapısı
bülbül ü şeyda gibidir hepisi
aşık olan söyler susmaz kurbanım

sevdanın yolları vefa döşeli
bazen çorak olur bazen meşeli
sanma bu makamda kalır neşeli
aşıkların yüzü gülmez kurbanım

hüzün hicran kederle gam nan olur
yürek yanar her sözü peyman olur
sadık olur sanma ki pişman olur
vefalıdır sözden dönmez kurbanım

Yar adını duysa yüzü sararır
düşse bir an gayretinden kararır
gayrı olan baksa ölü dür sanır
sevdanın ateşi sönmez kurbanım

sabır ile tüketir ömrü var ı
her güzelde görür veche i yari
ne gülşen ne cehennem deki narı
akıl ile hesab bilmez kurbanım

daim akar dinmez yaş gözlerinden
yar dan gayrısı çıkmaz sözlerinden
Hali dir bizlerinden sizlerinden
Var ile bu yol gidilmez kurbanım
Sırrı Hak dır Aşıklarda ki olan
var mıdır dünya da vuslatı bulan
bildim demez bilse de arif olan
nefs ile bu yol yürünmez kurbanım

Sadakattir bu yoldaki sır asıl
zannetme bulunur hal fasıl fasıl
bir nazardır bilinmez nedir nasıl
Pazar değil pey sürülmez kurbanım

Naz eylese söz eylese aldırmaz
hücum etseler üstüne saldırmaz
taş ağır yürekte kimse kaldırmaz
miftah bulunup girilmez kurbanım

sükut ile gezer başı önünde
derya deniz fırtınadır gönlünde
mecnun un gezdiği ateş çölünde
safa ile yol gidilmez kurbanım
bekleşirler kapıda cümle uşşak
bellerinde vardır gayretten kuşak
kimisi sert olur kimi yumuşak
halleri çeşit bilinmez kurbanım

ehli cezbe ile olmaz hemdemlik
Latif olur kimi olur pür benlik
ne senlik dir dostum bu hal ne benlik
anlatmakla söz tükenmez kurbanım

ham olanı atarlar nara yansın
pişmeye alışsın har a dayansın
olsun aşıklar rengine boyansın
yanmadan güle dönülmez kurbanım

Salih vasfeyledi bir nebze latif
tükenmez söz kalbe erişir hatif
sanmayın yükü taşınır çok hafif
sönmeden küle dönülmez kurbanım................Latif.