Bir gün sensizliği seninle anarken
Penceremde rüzgâr perdemi titretti
Belki de sensin sensizlik
Bir hüzünlü şarkı çok uzakta
Al ellerimi eline, belki üşümez
Yırtsın tırnaklar sükûneti
Ve ağlasın kadehteki sensiz rakı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
