Bir gün sensizliği seninle anarken
Penceremde rüzgâr perdemi titretti
Belki de sensin sensizlik
Bir hüzünlü şarkı çok uzakta
Al ellerimi eline, belki üşümez
Yırtsın tırnaklar sükûneti
Ve ağlasın kadehteki sensiz rakı
Kem değmiş gözler gibi ağlasın
İçe kanayan yara buz ateşi
Dudaklar çatlamışken sensizlikten
Ağlasın sessiz içe kan ağlasınlar
Yırtsın duvarları sessizlik
Kulakların sağırlığında usulca
Ve bir gün ve bir gün ve bir gün
Bu ki yaşanılacak en son gün
12.09.2006
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 05:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat son olmadığı sürece, yaşanacaklar hep sonlar
TÜM YORUMLAR (1)