Songülüm Ol Şiiri - Bekir Alim

SONGÜL’ÜM OL

Yeter bunca çektiğin bu çileyi bu yaşta
Bırakıp gitme beni, Son/gülüm ol Son/gül’üm
Her zaman aklımdasın el açıp yakarışta
Öyle çok sevdim seni Son/gülüm ol Son/gül’üm

Gönlün bir han olmalı, hasret ile girilen
Seher vakti açılan, kuşluk vakti derilen
Aşk öyle bir varlık ki, yollarına serilen
Kıblegahım yönü ol, Son/gülüm ol Son/gül’üm

Seven sevdası için bin bir ömür saklanır
Hakk’ı için el açıp günahlardan paklanır
Kul bilmezse bilmesin bir gün olur aklanır
İsmini andım yeni Son/gülüm ol Son/gül’üm

Ömür geçip gitmeden durduralım zamanı
Gece gündüz yaksa da, çıkmaz aşkın dumanı
İçten içe kül olup sarsın bütün cihan’ı
Yakıp kavuran teni Son/gülüm ol Son/gül’üm

Ah çekip ağlamaya mecalim yok halım yok
Senden başka kimsem yok,tutunacak dalım yok
Sitemkâr Âlim’im der servetim yok malım yok
No’lur bekletme hemi Son/gülüm ol Son/gül’üm