SONGÜL’ÜM
Yeter bunca çektiğim, ikinci baharımda
Beni aşksız bırakma, sen gülüm ol Songül’üm.
Aşkımızın o tadı, azeri aratmasın
Gönlüm kovanın olsun, sen balım ol Songül’üm.
Beni sensiz bırakma, bilir misin amanı?
Gece/gündüz yaksa da, çıkmaz aşkın dumanı
Sevdamızın destanı, sarsın bütün cihanı
Şerefim ol şanım ol, sen dalım ol Songül’üm.
Seven sevdâsı için, olmamalı horlanan
Hayatında hiç olma, ne zorlayan, zorlanan
Âşık olan odur ki, aşk koruyla harlanan
Sevgimizi anlatan, sen dilim ol Songül’üm.
Gönül gönül olmalı, bir yol bulup girilen
Sen bahçemde gül olsan, seher vakti derilen
Aşk öyle bir yolluk ki, gönlümüze serilen
Beni sana götüren, sen yolum ol Songül’üm.
Balıkçı sallarının, ağlarını kurduğu
“Vira Bismillah” diye, selâm verip durduğu
Yakamozla birlikte, dalgaların vurduğu
Sığındığım son liman, sen yalım ol Songül’üm…
Hanifi KARA
Hanifi KaraKayıt Tarihi : 17.6.2011 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Son gülen iyi gülermiş de, Songülü son yar edinenler de o gülenlerden olur mu bilemiyorum?
'EL AKİBETİ LİL MUTTEKUNN' Ayetinin ifadesine göre son gülenler sadece Muttakiler olacak!
Rabbim bizleri de o müstesnlardan ayırmasın aminnn.
TÜM YORUMLAR (2)