Son sözünü söylemedi henüz ruhuma inak sessizliği gecenin
Değmedi tenime senin gibi hiç bir tabuta sarmadı, bırakmadı
Çekmedi, gözlerini kıskanıp!
Buluta bahane aramadı, alçalan ömrümün üstünde.
Aynı adalarıydı sözlerin! Süzülmüş dalgınlığa, gözlerin olsun
Aynı kaderiydi o gün kadar taze! Yüzünden saçılmış nefret bile aynı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta