Sönermiş meğer Şiiri - Akın Gündüz

Nice güzellere gönül bağladım
Geçer körpeliği faniymiş meğer
Kalbe değil; kaş, göz, duruşa baktım
İçi dıştan daha mühimmiş meğer

Hele biri vardı dillerde destan
O ne güzellikti aklımı alan
Ay gibi parlardı sureti aktan
Bir gün o da solup sönermiş meğer

Vefa mı? Gelir sandın hal bilmezden
Sever mi? Sandın seni ikrar ilen
Sefa mı? Sürülür zor günde yokken
Her gününü cefa edermiş meğer

Bağlama Kul Akın meyil bağlama
Huyu kötü yâre ömrün harcama
Dil tatlı yüz güzel diye aldanma
Sözü zehir, kalbi katranmış meğer