Kaybolmuş gidiyorum
Çok uzaklara
Elimde resmin
Kalbimde ise açtığın yara
Yüreğim küsmüş
Yenilmiş aşklara
Allah katında para pul geçmez
Var ise imanın hırs gerekmez
Sabah akşam dillerdedir düşmez
Allah aşkı bakidir tükenmez
Allahın kulu kin nedir bilmez
Aşk bahçesinin henüz çıkmamış tohumuydum
Filizlendim büyüdükçe büyüdüm kök saldım aşkına
Bütün kelimeler yetersiz kalır seni anlatmaya...
Gözlerinden bir dünya yaratmıştım ikimiz için
Kara kışlara inat yaşayamadık baharı niçin?
giderken öyle bir yara bıraktın ki
hiçbir tabib derman olamaz
dermanı sendedir sende
bağrımı yakıp geçen gözlerinde
önümde koskoca bir yol vardı
Ömrümün yarısı geçiyor ah ile
Vicdanına elini koy ne olur
Gizli saklı ne varsa içinde söyle
Gün gelir aşık olanlarda yorulur
Gelmedin unuttun seni seveni
Madem ki aşka cesaretin yoktu
Neden beni cefasız yaraladın
İstediğim bir yudum mutluluktu
Neden beni kor ateşlerde yaktın
Bu gönül hicran ateşiyle yandı
Çölde görülen serap
Sana gönül verenlerin hali harap
Çatlamış topraklar yağmur ister
Yağmayan yağmur gibisin kadın
Mevsimlerden sonbahar
Ayrılıklar ölümün yarısıdır
Giderse dönmeyecek zannedersin
Fotoğraflara mahkum düşersin
Gözlerin yollardadır bir umut işte
Çaresizçe beklersin
Bir gün değil üç gün değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!