Soner Caner Şiirleri - Şair Soner Caner

Tanyeri açık ya da kapalı ne fark eder Yükümüz çok, yükümüz ağır Saat sabahın kaçı ne fark eder Hangi taka, hangi sandal Vurur bizi deniz nereye, ne fark eder Sarhoşuz işte yok ötesi. Yol uzun, soluk kısa Kesik ince puslu bir çizik Camdan içeri, sızmakta deniz Su derin, hava keskin ne fark eder Zaten batık bir geminin son saniyesinde Son bir yudum daha çekmekteyiz, Artık az sonra Veda edeceğiz.

Yollarda ayrılık var dedi yaşlı adam,
Kadın az duraladı…
Geriye dönüp uzun uzun baktı.
Gözlerinden bir rüzgar kalktı
Gözlerinden toz duman
İrkildi bir an

İçime doğarda bir ince sızı
Gelmesen eğer,
Gözlerin gözlerimde ölsün.
Bir an değerse eğer,
Ellerin ellerdeki hasrete,
Yalınayak ufka gel.

Ki bu zamanın efendisi, Olabilir ancak kendisi. Ya şu zavallıların elinden tutana bak! Ne onlar kadar masum, Ne onlar kadar özgür, Gönülleri kilitli açamaz. Kuş olsa da uçamaz. Akıp kuruya kuruya zaman olacağım ben Ve ardımda da gözlerin, Benim gözlerim ufka bakarken, Ve gözbebeklerimde imgelediğim, Bin bir simge olacak, Ne sembollerin kadar tanıyacağım seni, Ne anlattığın kadar kelimelerini. Hiçbir sevdası yoktur o kara eşinin Ve şimdi anlamsızlığıyla savaşıyorum, Değerlerin Korkusundan olacak inip kalkan yüreğim İsmini ağzıma alsam, Korkularım kadar yücelemezsin…

Hasretin içimde onulmaz yara,
Tabipler bile derman olmuyor.
Gündüzüm gece, geceler kara
Deli gönül ozan olmuş susmuyor.

Sevdanın yeli eser olmuş fırtına,

Gidecekmişsin gibi duruyorsun, Gözlerin yolları gözlüyor, Git gideceksen. Bu yol çok uzun, Uzun gecelerin arkasındadır güneş, Çok acı çok ağlatır, Üşüyorsun, titriyor ellerin Dönüşü olmaz çıktığın yolun, Biliyorum korkuyorsun. Bir an önce git, gideceksen. Durma, arkana bakma. Çok uzun yolun var biliyorum, Biliyorum saçlarına yağacak karlar Düşünmüyorsun ki artık baharı, Sana ağlamayacak yapraklar. Gidecekmişsin gibi durma artık, Son defa yüreğime bir bak Ve artık ayağa kalk, git gideceğin yere, Git dönmek istesen de dönemeyeceğin yere.

Üstüme bakışların yağmış,
Üzerime düşmüş gölgen.
Bir burukluk var ki yüreğimde
Bu son gidişim inan ki dönüşüm olmaz.
Bu son görüşüm, artık durulmaz.

Yağmur yağmayacak bu akşam, Ve ben seni, bir şaraba değişmeyeceğim. İsmine geceleri öldürdüğüm bu duvarlar. Bu duvarlara bakışım, bu duvarın çizikleri, Seni yazdık, seni yazdık hep Seni yazdık. Gözlerimi kapatarak sana sunduğum Bir bardak şarap Hiç içmedin kaldı öylece İsmine örülü o duvarın önünde Örttüm tüm acılara karşı Gözyaşlarımı saklamak için bir neden yok Yanan lambanın bardağına vuran ışık Yüzümde yansıması ağladı Yürekten ağladık, Sana göstermeden, Dayanamadık… İsmine örülü o duvar Sana sunduğum bir bardak şarap Yağmur yağmayacak bu akşam. Ve ben seni, bir şaraba değişmeyeceğim.

Sen yargıla beni,
Vicdanında kurulsun mahkeme,

Kalbin hâkim olsun,
Gözlerin tanık,
Ellerin savcı olsun,

Kalıntıları o savaşın, siyah-beyaz anlatılır.
Renklenmeyecek asla… aşkların ve sevgilerin.
Donuk, mat bir zaferin bayrağını
Tekrar göklere çekemeyeceksin
Çiçekler serpiştirsem aralarına… o yılların
Yarı sayfalardan öteye, asla geçemeyeceksin.