Söner... Şiiri - Mehmet Şahan

Şirkten bir tek yıldız sönse,
Cehennem’in narı söner!
Haktan gelen Hakk’a dönse,
Cehennem’in narı söner!

Fecri doğunca yoluna,
Ecri yığınca koluna,
Rahmet yağınca kuluna,
Cehennem’in narı söner!

Etmiyorsan kula minnet,
Rehberinse kitap, sünnet,
Bekliyorsa seni Cennet,
Cehennem’in narı söner!

Kulun ruhu nurlandıkça,
Kalp onuru sırlandıkça,
Hakk’ın nuru harlandıkça,
Cehennem’in narı söner!

Allah için bana gülsen,
Sevgi ekip kini sil sen!
Kul kalbini Kâbe bilsen,
Cehennem’in narı söner!

Sözün özü dağlayınca,
Özün Hakk’a bağlayınca,
Gözün yaşı ağlayınca,
Cehennem’in narı söner!

Kızgın kumda çölde Allah,
Görüyorsan gülde Allah,
Düşmüyorsa dilde Allah,
Cehennem’in narı söner!

Kul Allah’a yönelince,
Şahan yanar amelince!
Bağışlanan an gelince,
Cehennem’in narı söner!