Toprak ağladı yavruları bağrına basarken
Ananın feryadı çıktı göğe yavrunusu ararken
Ciğerler yanıp köz oldu ocaklar sönerken
Çareler tükendi onca insan kefensiz giderken
Ölüm bukadar yakındı işte insanoğluna
Garantin varmıydı çıkmaya yarına
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta