Sonelerim Şiiri - Fevzi Günenç

Sonelerim:

14 Sevgiliye 14 Sone: 01

Sen bir deli kısraksın şiir okur soluğun
nal seslerin umuda koşan habercilerdir
yelelerin savrulur terkisinde rüzgârın
savruldum acısıyla ben de senin sevdanın

Sen şiirin yılkısı, peşinden yetişmez ok
benden uzaklaştıkça bana koşmaktasın bak
dert etmezsin bilirim yıllar gelip geçse de
sevimcimi çalarak, hayatımı alarak.

Sen ey deli kısrağım, susuzu yüreğimin
bırak artık acıyla savrulmayı sabaha.
Söyle kaç yüz yıl bana esmeyeceksin daha

Çek git artık ayrılık, ayrılık çek git artık
bırak yakamı yeter, yoluma kuran pusu
yüreğimi ezen, sen: terk edilmek korkusu! ..

14 Sevgiliye 14 Sone: 02

Ölümün kaçıncı adı ayrılık
yardan mı, sıladan mı ıramak daha acı
çok yüreklere girdim, çıktım girdim de yine
anladım benzemezmiş hiç biri seninkine.

Ne güzeldi yaşamak soluğun soluğumda
ne güzeldi yürümek sahil boyu tek beden
bağırmak aya karşı, kâinata adını
seviyorum ey dünya, ben bu güzel kadını!

Yıllar önce birisi, dese inanır mıydım
yitireceksin onu, acı verecek sana
sen ey acılarıyla bana tad veren ana.

Baş koyarız sanmıştım bir ömür tek yastığa
geçen o güzel günler ne tez unutuluyor
şimdi o bir yastıkta başkasıyla uyuyor.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 03

Ateş olmak çok şey ama yanmak daha da başka
yandığını duymazsın bir kere düşme aşka
yokluğun öbür adıysa eğer dirimsizliğin
varlığın kendisidir dünyada cehennemin.

Gözlerin geceleri göğümde yıldızlardı
girdin kanıma akan azgın sakarya gibi...
hangi bıçak kesecek şimdi benim öfkemi
hangi zincir zapteder bu çıldırmış gövdemi.

Durduramaz hiç bir yel, beni çılgın sevgilim!
donduramaz ayazlar, yıkamaz seller beni
arıtmaz hiç bir musalla bu günahkar bedeni.

Leyla da ben, Elif de, Şirin de benim artık
ben kendimin Mecnun'u, Ferhat'ı, Kerem'iyim
Ben kendime zebani, ben kendime deliyim.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 04

-Dünya yazarı Yaşar Kemal’e-

İnanamıyorum ah, bütün güzel insanlar
“bindi beyaz atlara gitti” ha “uzaklara”
o yüzden mi burada kaldık insansızlarla
tutamam sevgilimi onların arasında

Gel güzelim seninle çıkalım aramaya
bulduysak bulduk bir at rengi ak olmasa da
giyelim çarıkları demir ya da meşinden
denizlere vuralım altın postun peşinden

İnan sevgili sunam, bize yaramaz bu el
Her geçen gün daha da daha da eziliriz
Gitmezsek eğer canım çarmıha geriliriz.

Uzaklarda mavi bir ülke var biliyorum
Tüm insanları aşık, tüm insanlar sevgili
Ve mutluluk içinde yaşamakta her biri.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 05

Gün doğmadan doğan ne idi söyle
Senin gül yüzlü hayalin değil mi
Aralayınca gözümü her sabah
Saçımı okşayan elin değil mi?

Eğer bir gün uyandığım zaman
Seni bulamazsam başucumda
Gözlerimi kapatırım sonsuza
Aşkımızı eskitmeyelim aman!

Sen ey yaşamıma su veren saki
Sen ey acıyı sevince çeviren
Hayatımın tek gülü yediveren

Gül, can gül, keşke kainat bilse:
Işıyan sevgimiz değilse öyle
Gün doğmadan doğan nedir, söyle!

-14 Sevgiliye 14 Sone: 06

O kadar güzelsin ki sakın geçme ey zaman
Bilmek bile istemem hatırlatmayın aman
Hep seninle dopdolu yaşamak istiyorum
Beni sensiz bırakma, bırakma sensiz bir an!

Bana gençlik vâdeden, iksirinde özüm yok
En güzel kadınların bedeninde gözüm yok
Yaşadım her zevki ve tattım tüm safaları
Daha da fazlasını istemeye yüzüm yok.

Kim sunabilir bana o sonsuz mutluluğu
Belki ahu bakışlı, iri gözlü bir ceylan
Belki beyaz ve uzun boyunlu güzel kuğu

Ya sen ne oluyorsun bu alemde sevgilim
Sana eş olduğunu söylersem şişer dilim.
Geçsin dersem zamana seve seve ölürüm.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 07

Çok geceler geçirdim uykusuz senin için
bir kerecik rüyama girmedin bilmem niçin
biliyorsun sevdiğimi seni leyla’dan öte
eridim günden güne tükendim için için.

Bari kerem eyle de, göğsünde uyut bir gün
bari selam eyle de kalbinde unut bir gün
dünya globalleşti, a-b’ye giriyoruz
artık ne olur çizme araya hudut bir gün

Çelikten mi yüreğin, mermerden mi, taştan mı
bin kez taşıdım kayayı Olimpus tepesine
tanrı mıyım sevgilim bir daha mı, baştan mı?

Çöktü Berlin duvarı, yıkılmadı inadım
şiirin yüreğine yazdıysa nasıl mecnun
yüreğine yazılır belki benim de adım.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 08

Şükür olsun sesimi sesine katan yele
Şükür olsun sabıra, direncime de hele
Varlığımda yoksam da yokluğumda varım ya
Şükür olsun ölümü sana getiren sele!

Sen nereden bilirsin varlık nedir yokluk ne
Sen nereden bilirsin birlik nedir çokluk ne
Bilsen bilsen bilirsin dünya nimetlerini
Öğrenemezsin asla, açlık nedir, tokluk ne

Ne bilirsin hazzını değse elim eline
Ne anlarsın rüyada Nirvana’ya ermeyi
Bin bir lisan öğrensem, dilim ermez diline

Uğruna saçlarım ey, canan tek tek yoluna
Sen diline, dinine, kurban olduğum elif
fedadır tüm dişlerim, küldür canım yoluna

-14 Sevgiliye 14 Sone: 09

Sarı saçları vardı, buğday başaklarınca
o sarı saçlarını sana verdim annemin
maviş gözleri vardı engin denizler gibi
o mavi gözlerini sana verdim annemin.

Göğe doğru uzardı anneciğimin boyu
onun servi boyunu getirip sana verdim
koruyan gülüşleri vardı dudaklarına
ekledim onları da anam olmandı derdim.

Şimdi sen o güzelim sap sarı saçlarınla
simdi sen o güzelim masmavi gözlerinle
şimdi sen o güzelim selvi boyunla O’sun

Niye yaptım bunları, erkekler sevdikleri
kadınlar da isterler benzesin annelerine
haydi sen de anneme benze sonra sev beni.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 10

Gözlerinizde yaşıyorum ah bir bilseniz
o yalnız benim olan ülkenizde
sizinle diniyor yüreğimdeki sancı
bir kez da bana gülebilseniz ah!

Biliyorum gülmeye, her an hazır bir aşkla
sizin de içinizde çiçekler açmaktadır
cesaret edebilsem, edebilseniz siz de
anlarsınız yüreklerimiz ateşler yakmaktadır.

Şimdi herkesi dünyası ışıklı
yalnız benim ülkemde karanlık hüküm sürer
yalnız biz hüzünlere batıyoruz sizinle.

Birer birer yıkalım engelleri
gururu, inançları, tabuyu, töreleri
birlikte yürüyelim sonsuza doğru.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 11

Durmadan deli gibi soneler yazacağım
soneler dindiriyor acılarımı ondan
niçin ama sevip de sevilmemeli insan
bırakılınca bile bırakmamaya söz vermişken...

Her insan sevilecek günü gelince elbet
bir süre buruk mutlu, günlerle avunacak
derken düşüşü gibi bir meyvenin ağaçtan
acılarla dopdolu, yapayalnız kalacak.

Bunca sevda yaşandı acunda yüzyıllarca
söyleyin hangisinde mutlu bir son yaşandı
sevgililer kavuşsa yoksa aşk olmaz mıydı? ..

Elemlerin elemi sensin anladım ey aşk
mutluluk adına hep sana tapındım oysa
o aşktan kalan tek şey yüreğimdeki yara.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 12

Yine gördüm de seni uyandı eski yaram
meğer sevgin içimde ne dek doluymuş balam
gözlerine bakarak yine hüzünle doldum
bir gün olsun seni sen anlamak istemedin...

Gelmeni istemek çok, istemem gelme ama
Yetar artık dayanmam senin bunca acına
saramazsın yaramı istesen bile artık
değil yara içimde gel benliğimde ara.

Ne gel bana ne görün gözlerime istemem
Seni gördükçe yaşar bir yandan ama canım
bir yandan da anlamam, niçin neden böyledir:

Seni gördükçe her an can verir hasta gönül
biraz daha yaklaşır, daha yaklaşır ölüm
Ve geldi çattı işte benim kurtuluş günüm.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 13

Unutuluş adına bur sone istiyorum
bütün anılarımı yine diriltsin ama
onunula yaşadığım acı, tatlı her şeyi
ezse de yüreğimi ansıtsın cenderede.

Anısıtsın gözlerimin onu ilk görüşünü
ilk göz göze gelişi, o ilk baygın bakışı
yüreğimi eriten ilk çapkın gülüşünü
beni kanatlandıran ilk tatlı aşk sözünü...

el ele gezdiğimiz çingene çadırları
şeker dağıttığımız yalınayak bebeler
gökte uçuşan kuşlar tanıktı aşkımıza.

Nasıl unutur insan tüm bu güzellikleri
nasıl sever bir kadın erkeğinden daha çok
kendini sarmalayan o zalim kara yeri.

-14 Sevgiliye 14 Sone: 14

Dalıma sığınışın alt üst ederken beni
yokluğunla daha da yıkılıyorum ey yar
yıllar yılı arayıp bulduğum zaman seni
şeytanın kucagında buluyorum kedimi.

Niçin bu tedirginlik, bana bir erinç getir
nedir bu kaçışların, nedir bu kovalama
hiç kimse aç değildir, ekmeğe, aşa suya
benim kadar hiç kimse sana muhtaç değildir.

Ve bıkkın değildir hiç, bir eş sevgilisinden
hiç kimse kaçmamıştır senden kaçtığım kadar
sende hem hayat veren,hem karartan bir şey var

Bu mudur artı eksi kutuplar buluşması
seni sevdikçe arttım, sevildikçe azaldım
eğer aşksa bunun adı olmaz olsun böylesi.

2
EN GÜZEL AŞK ŞARKILARI

SONE: 1

Gözlerinize bakınca gökleri gördüm
gökleri, engin denizleri gördüm orada
orada doğuyordu güneş, orada batıyordu ay
gözlerinize bakınca ben bizi gördüm.

Saçlarınıza bakınca başakları gördüm
hafif meltemde sallanan, sapsarı
bir ana eliydiniz sardınız tenimi
saçlarınıza bakınca ben bizi gördüm.

Dudaklarınıza bakınca elvan meyvelerden izi gördüm
gözlerinize bakınca saklı gülüşünüzü
gülüşlerinizde ben ben bizi gördüm.

Beni asla göremeyeceksiniz ama siz
bir mutsuz masal çocuğuyum masaldan gelen
artık masalıma döneceğim yana çekilir misiniz?