Sone XL Şiiri - İsmail Barış Yavaş

Ve tüm urbalar bürünmüş çıplaklığı,
Her savaşın vardır muzaffer kumandanı;
Amma yoktur her ölümün bir şânı,
Anca onurla taçlandırırsın sefil bir yaşamı.
Bir de düşecekken ölüm sarılıvermiş yaşama;
Umut doğmuş ikisinin arasında,
Kılıçlar inmiş, buluşmuş kınıyla.
Bilgi yapışmış cehaletin boğazına;
Kesmiş soluğunu, mecbur kılmış susmağa.
Urbalar bürününce tüm çıplaklığı;
Namussuzluk bitmiş, kimse göz dikmemiş.
Ve görmüş insan ahlâkın nicesini.

Sen var ahlâksızlık et; yargıcın, cezan vicdanın,
Vicdan nedir diye sorarsan; içinde taşıdığın tanrın.