Gelip kuşattığında alnını kırk yılın kışı,
Ve güzelliğinin meydanında derin siperler kazdığında,
Gençliğinin göz alıcı kibirli giyim kuşamı,
Dönüşür değersiz eski püskü paçavraya.
Derken sorulduğunda sana güzelliğin nerde diye,
O diri günlerinin definesi nerde bulunur,
Dersen ki derine çökmüş gözlerimde,
Bu yanıt, ezici bir utanç ve müsrif bir övünme olur.
Oysa ne çok övünme hak ederdi güzelliğin,
Eğer şöyle deseydin: “Bu benim güzel yavrum
Mazur gösterecek beni, toplandığında yekunum”.
Çocuğunda sürdüğünü gösterebilseydin keşke güzelliğinin!
Çocuğun daha körpeciktir sen yaşlanırken,
Ve duy kanının ısındığını üşüyorken sen.
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
William ShakespeareKayıt Tarihi : 28.8.2004 18:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![William Shakespeare](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/28/sone-2-2.jpg)
...şu günlerde kutsama makinasına dönüştünüz.
...dost acı söyler.
...şairin ünü büyük donu küçük geldi bana
...bu kadar.
güneş kucağındadır, bilemezsin.
bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür
göğsünde kuruludur orkestra, duyamazsın
koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın
uçar gider, koşsan da tutamazsın.
İngiliz şair ve oyun yazarını saygıyla anıyorum...
TÜM YORUMLAR (9)