Sone 18... William Shakespeare

Sone 18

Benzetebilir miyim sizi bir yaz gününe?
Siz ondan daha güzelsiniz ve ikliminiz daha ılık:
Şiddetli rüzgarlar eser sallar canım tomurcuklarını Mayıs’ın,
Ve yaz mevsiminin kendine kiraladığı müddet hepten çok kısa vadelidir:
Bazen cennet gökyüzünün o iri gözü hararetle parlar,
Ve çoğu kez onun altın renkli sarı teni kararıverir;
Ve bazen her tür iyilik kendi hakkından vazgeçip iniverir,
Ne şansa ne de doğanın değişen rotasına biçimlenebilir;
Ama sizin ebedi yaz mevsiminiz hiç solmayacak
Ne sizin sahip olduğunuz iyilik bitecek ne de ondan size borçlanan;
Ecel bile övünemeyecek siz gezdiniz diye onun gölgesinde,
Siz zamanın sonsuz çizgilerine doğru ilerledikçe:
İnsanoğlu nefes alıp verirken gözleri gördükçe,
Bu şiir o kadar uzun yaşayacak ve ölümsüzlük kılacak size.

- William Shakespeare ((Vilyım Şeykspir)

(İngilizce/English)

Sonnet XVIII

Shall I compare thee to a summer's day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this and this gives life to thee.

- William Shakespeare