Sone Şiiri - Elşen Hudiyev

Fırtına istemem, sakinlik daha beter.
Güneşi sevemem, gece getirir keder.
Ağlamak sevincin son noktasıymış
Yalnızlık tiksinti, aşk acı sever.

Var mı ki, var mı ki, öyle bir insan?
Her şeyi tam ortasından ayırsın.
Ne bir zerre siyah beyaz üstünde,
Ne de karanlıkta, zerre nur kalsın

Ağladım sevinçle sararken seni.
Güneşin nurunu sevmek istedim,
Ağladım geceler alırken seni.

Yalnızdım geceler ararken seni.
Gece fırtınadan daha yalnızdı.
Güneş de yalnızdı sararken seni.